هرنيهاي کشاله ران[1]
آناتومي
تمام فتقهاي کشاله ران بهدليل نقص در شکاف ميوپکتينئال فروچاد[2] ايجاد ميشوند. شکاف ميوپکتينئال ناحيهاي است که از دوران جنيني بهدليل نزول بيضهها يا ليگامان گرد و دسته عصبي- عروقي از فضاي شکم دچار ضعف ذاتي است.
مرزهاي شکاف ميوپکتينئال
مرز تحتاني آن برجستگي در راموس فوقاني پوبيس به نام خط پکتينئال يا ليگامان کوپر است. مرز خارجي آن لبه داخلي عضله ايليوپسواس است. مرز فوقاني آن از فيبرهاي عضلاني عضله عرضي شکم و مايل داخلي تشکيل شده است که اين فيبرها انحنا پيدا ميکنند تا مرز داخلي را که عضله رکتوس است قطع کنند. در 3 تا 6درصد موارد، عضلات قوس فوقاني بهعنوان يک تاندون به موازات رکتوس تا توبرکل پوبيس ادامه مسير ميدهند که به آن تاندون مشترک[3] ميگويند.
فضاهاي شکاف ميوپکتينئال
بر اساس محل 3 نوع فتق شکاف ميوپکتينئال وجود دارد: فمورال، اينگوينال غيرمستقيم و اينگوينال مستقيم .به ناحيه پايين ليگامان ايليواينگوينال کانال فمورال ميگويند. اين فضا محلي است که عصب، شريان و وريد فمورال و عروق لنفاوي آنها عبور ميکنند. به فضاي بالاي ليگامان ايليواينگوينال کانال اينگوينال ميگويند و محلي است که طناب اسپرماتيک يا ليگامان گرد از فضاي شکم خارج ميشوند. اين فضايي است که 2 نوع اصلي فتق کشاله ران (مستقيم و غيرمستقيم) رخ ميدهند.
آناتومي کانال اينگوينال
کانال اينگوينال در پايين و خارج توسط ليگامان ايليواينگوينال، در داخل با عضله رکتوس، در خلف با فاسياي ترانسورساليس و در قدام با آپونوروز عضله مايل خارجي محدود شده است. محل ورود طناب اسپرماتيک يا ليگامان گرد به کانال اينگوينال در قسمت خلفي فاسياي ترانسورساليس قرار دارد که به آن "حلقه اينگوينال داخلي" ميگويند و در قدام با آپونوروز عضله مايل خارجي پوشانده شده است. محل خروج از کانال نيز در قدام آپونوروز عضله مايل خارجي قرار دارد که به آن "حلقه اينگوينال خارجي" ميگويند و در خلف بهوسيله فاسياي ترانسورساليس پوشانده شده است.
فضاهاي کانال اينگوينال
هر 2 نوع فتق مستقيم و غيرمستقيم بهدليل ورود محتويات شکم به کانال اينگوينال از طريق نقص در حلقه داخلي يا فاسياي ترانسورساليس رخ ميدهند. تفاوت بين فتق مستقيم و غيرمستقيم در محل دقيق نقص در فاسياي ترانسورساليس است. همانطور که شکاف ميوپکتينئال توسط ليگامان ايليواينگوينال به 2 فضاي فوقاني و تحتاني (کانال اينگوينال و فمورال) تقسيم ميشد، کانال اينگوينال نيز خود بهوسيله شريان و وريد اپيگاستريک تحتاني به 2 فضا تقسيم می شود.
فتق غيرمستقيم هنگامي اتفاق ميافتد که محتويات شکم در سمت خارج عروق اپيگاستريک تحتاني وارد کانال اينگوينال شوند. ساک فتق غيرمستقيم از طريق حلقه داخلي ضعيف وارد ميشود و طناب اسپرماتيک را در جدار شکم همراهي ميکند. اين همان مسيري است که هيدروسل يا فتق کودکان طي ميکند و اغلب هيدروسلهايي که در طول زندگي بروز ميکنند با يک فتق غيرمستقيم همراهي دارند و مادرزادي هستند.
فتق مستقيم در سمت داخل عروق اپيگاستريک تحتاني اتفاق ميافتد. فضاي داخلي که به آن مثلث هسلباخ[4] نيز گفته ميشود قسمت زيادي از کف کانال اينگوينال را ميپوشاند. هنگامي که در مثلث هسلباخ نقص وجود داشته باشد، ساک هرني مستقيم وارد کانال اينگوينال ميشود .
[1] - Myopectineal Orificie
[2] - MPO of Fruchaud
[3] - Conjoint Tendon
[4] - Hasselbach’s Triangle