​بیماری End stage کبد و پیوند کبد
بیماری End stage کبدی پس از آسیب مکرر به کبد که سبب می­شود التهاب به فیبروز و سیروز تبدیل شود اتفاق می­افتد. در حال­ حاضر پیوند کبد بعنوان درمان استاندارد بسیاری از نارسایی­ های حاد و مزمن کبدی است. زمانی که علت سیروز، هپاتوسلولار است زمان پروترومبین طولانی شده و به بالای 18 تا 20ثانیه می­رسد (INR ≥ 2.0). سطح آلبومین سرم کمتر از 5/2 تا 3 گرم در لیتر همراه با کاهش ذخیره ساخت­وساز کبد است. بیمارانی که سیروز آنها علت انسداد صفراوی (cholestatic etiology) دارد. زمان پروترومبین نزدیک به طبیعی داشته و آلبومین سرم آنها 3 گرم در لیتر یا بیشتر است. در هر صورت بیلی ­روبین بالای 10 میلی­گرم در دسی ­لیتر در این گروه نشانه بیماری پیشرفته کبدی است. پارامترهای آزمایشگاهی فقط راهنمای ذخیره عملکرد کبد است و باید در ارتباط با وضعیت بالینی هر بیمار در نظر گرفته شود.
بیمارانی که برای پیوند کبد تحت ­نظر قرار می­گیرند معمولاً دچار نارسایی غیرقابل برگشت کبدی هستند و به ­همین دلیل هیچ درمان مناسب دیگری برایشان وجود ندارد.
نکته :  پیوند کبد در بالغین معمولاً برای دو اندیکاسیون مهم انجام می­شود. یکی بیماری مزمن پیشرفته رو به رشد کبد دیگری نارسایی حاد (Fulminant) کبدی است .
زمانی که عوارض شدید بیماری end stage کبدی از قبیل انسفالوپاتی کبدی، آسیت غیرقابل درمان (که ممکن است همراه SBP باشد) و خونریزی واریسی در بیمار دچار بیماری پیشرفته کبد رخ می­دهد به­ عنوان نشانه­ های نقصان ذخیره عملکردی کبد محسوب شده و توجه به سمت پیوند کبد می­رود. سایر اندیکاسیون ­ها شامل بدخیمی­ های غیرقابل رزکسیون در بیماران دچار بیماری زمین ه­ای کبدی و اختلالات مادرزادی متابولیک در بیمارانی است که ممکن است زمینه سیروز نداشته باشند.