​مشکلات معمول پس از جراحي
احساس تورم يا اکيموز در اسکروتوم، لابيا يا آلت تناسلي بعد از جراحي معمول است. به‌دليل اينکه تورم و اکيموز تحت تأثير جاذبه قرار دارد و ممکن است با فاصله از محل جراحي رخ دهد، اين علائم ممکن است براي بيمار نگران‌کننده باشد. استفاده از Scrotal Support مي‌‌تواند در بهبود اين علائم در آقايان مؤثر باشد.
 
علائم نوروپاتيک
علائم نوروپاتيک پس از ترميم جراحي فتق شکاف ميوپکتينئال نسبت به ترميم فتق جدار اصلي شکم بسيار شايع‌‌تر هستند. اگر روش باز انتخاب شود، يک ناحيه هايپوستزي در محل برش ممکن است ايجاد شود. با رشد مجدد اعصاب سطحي، بيمار ممکن است علائم پاراستزي مانند سوزش يا سوزن سوزن شدن را تجربه کند.
متأسفانه 5 تا 10درصد بيماران به‌دنبال ترميم فتق دردهاي مزمن را ذکر مي‌‌کنند و درد مزمن به درد محل ترميمي گفته مي‌‌شود که بيش از 12 هفته طول کشيده باشد. در محل ترميم فتق، 3 عصب وجود دارند که ممکن است آسيب ببينند يا گير کنند.
یک : بدترين آسيب مربوط به عصب ايليواينگوينال است ،بیمار با دردي که به اسکروتوم يا لابيا تير مي‌‌کشد و با نشستن طولاني‌مدت تشديد مي‌‌شود، مراجعه مي‌‌کند. در معاينه معمولاً روي همي‌اسکروتوم يا لابيا ماژور و سطح داخلي ران بي‌‌حسي وجود دارد.
توجه : عصب ايليواينگوينال از حلقه اينگوينال داخلي عبور نمي‌‌کند و بنابراين در روش باز احتمال آسيب‌ديدگي آن بيشتر است.
دو : شاخه ژنيتال عصب ژنيتوفمورال نيز با علائم مشابه بروز مي‌‌کند. عصب ژنيتوفمورال از حلقه اينگوينال داخلي عبور مي‌‌کند و در نتيجه در روش‌‌هاي کمتر تهاجمي بيشتر آسيب مي‌‌بيند.
سه : آسيب عصب فمورال خارجي سطحي باعث بي‌‌حسي در ناحيه قدام و خارج بالاي ران مي‌‌شود. علل زيادي از جمله فشار خارجي مي‌‌تواند باعث اين آسيب شود اما هنگام ترميم فتق نيز ممکن است آسيب ببيند.

ارکيت
کاهش جريان خون ورودي يا خروجي به بيضه‌‌ها ممکن است باعث ارکيت شود که در ترميم عود هرني بيشتر اتفاق مي‌‌افتد، زيرا شبکه وريدي پمپني‌‌فرم ممکن است از جراحي قبلي دچار اسکار شده باشد. بيمار با تورم و تندرنس بيضه مراجعه مي‌‌کند که بايد از تورم تنها افتراق داده شود. به‌دليل وجود جريان خون کولترال از ساير شريان‌‌ها به‌ندرت ممکن است که بيضه به‌طور کامل عروق خود را از دست بدهد. به هر حال در درازمدت آتروفي بيضه‌‌ها در هر بيضه‌‌اي که آسيب عروقي ديده باشد انتظار مي‌‌رود.
نکته : ارکيت معمولاً خودمحدودشونده است و داروهاي ضدالتهابي غيراستروئيدي[1] براي درمان آن کافي هستند..
 
سندرم درد پوبيک اينگوينال
گاهي اوقات بيماران با درد ناحيه کشاله ران مراجعه مي‌‌کنند و در معاينه شواهدي به نفع هرني ديده نمي‌‌شود. به‌دليل اينکه اين علائم ابتدا در ورزشکاران رؤيت شد به آن "هرني ورزشکاران" نيز مي‌‌گويند. اسامي شايع ديگر آن اينگوينودينيا[2]، پوبالژي ورزشکاران[3]، Hockey Groin و Gilmore’s Groin هستند. معمولاً علت آن کشيدگي عضلات اداکتوري است که به پوبيس اتصال دارند.
در يک شرح‌حال دقيق معمولاً بيمار احساس کشش يا پارگي در هنگام بلند‌کردن اجسام، سرفه‌کردن يا فعاليت‌‌هاي ورزشي با شتاب بالا ذکر مي‌کند. عوامل تشديدکننده درد آن مانند شکايت بيمار از احساس کشيدگي يا پارگي در کشاله ران هنگام فعاليت بايد مشخص شود. همچنين حرکات ناگهاني مانند چرخش سريع ممکن است درد را تشديد کنند، درحالي‌که با استراحت کاهش مي‌‌يابد، با ادامه فعاليت درد نيز برمي‌‌گردد. همچنين شرح‌حال تغيير عادات دفع مدفوع يا ادرار نيز از تمام بيماران بايد پرسيده شود، زيرا ضعف عضلات کف لگن مي‌‌تواند منجر به يبوست يا تکرر ادرار شود.
 
نکته مهم: احساس توده در ناحيه کشاله ران بیمار اگر داشته بیشتر به نفع هرنی است.
معاینه پوزیشنال باید انجام شود :
یک : ابتدا در حالت ايستاده ، اگر فتق اينگوينال وجود داشته باشد، به‌خصوص با مانور والسالوا ، هرنی  بايد به‌راحتي قابل لمس باشد.
دو : اگر در معاينه نشانه‌‌اي از هرني نبينيم، معاينه بايد در وضعيت طاق‌باز تکرار شود. علت اين معاينه اين است که عضلات و محل اتصال تاندون‌‌ها مورد بررسي قرار گيرد. براي ارزيابي اداکتور بلند، بايد مفصل لگن در حالت با و بدون مقاومت باز و بسته و چرخانده شود. بيمار ممکن است در اين معاينه در محل اتصال اداکتور بلند با فشار دست درد داشته باشد. محل اتصال عضله رکتوس، فاسياي ترانسورساليس و آپونوروز مايل خارجي به پوبيس نيز بايد معاينه شود.
سه : لمس نقاط اتصال تاندون در حين "دراز- نشست" ممکن است به پيدا کردن ساختار آسيب‌ديده کمک کند.
توجه :درد در هنگام لمس توبرکل پوبيس مي‌‌تواند نشان‌دهنده استئيت پوبيس باشد.
​​​​​​​
اقدامات پاراکلینیک:
اقدامات راديولوژيک به ندرت در تشخيص بيماري که با هرني اينگوينال واضح مراجعه کرده نقشي دارد.
Ö سونوگرافي مي‌‌تواند درمواردي‌که معاينه دشوار است براي رد‌کردن فتق يا پاتولوژي بيضه‌‌ها به‌کار رود.
Ö سي‌تي‌اسکن نيز براي ارزيابي ساير پاتولوژي‌‌هاي لگن و کشاله ران به‌کار مي‌‌رود و کمتر از سونوگرافي به مهارت فرد انجام‌ دهنده بستگي دارد.
Ö درمواردي‌که به آسيب تاندون و عضله شک داريم، MRI بهترين گزينه است. MRI همچنين مي‌‌تواند رشد نامتقارن عضلات يا التهاب فاسياي پوبيک را نشان دهد.
Öدر صورت شک به استئيت پوبيس، بايد اسکن استخوان درخواست شود.
 
نکته بسیار مهم :هنگامي که بيمار با شکايت اصلي درد اينگوينال مراجعه مي‌‌کند و فتق علامت‌دار علت آن نيست، درمان غيرجراحي بهترين کار است و شامل دادن داروهاي ضدالتهابي غيراستروئيدي، کاهش حرکت و فيزيوتراپي يا بازتواني است.

[1] - NSAID
 
[2] - Inguinodynia
 
[3] - Athletic Pubalgia