ارزيابي تشخيصي مري
باريم ازوفاگوگرافي
در بيشتر موارد ازوفاگوگرام با کنتراست؛ اولين بررسي در روند تشخيص ديسفاژي مري، رگورژيتاسيون يا سوزش سر دل است.( بهعلت در دسترس بودن و مفيد بودن )
مانومتري مري
مانومتري براي ارزيابي آشالازي، اسپاسم مري و بيماري ريفلاکس معده- مري[1] انديکاسيون دارد.
بررسي pH مري
بررسي pH ديستال مري استاندارد طلايي تأييد تشخيص بيماري ريفلاکس است. که بهصورت 24 ساعته و سرپايي انجام ميشود. مصرف بازدارندههاي پمپ پروتون و بلوکرهاي H2 تقريباً 7 روز قبل از انجام يک مطالعه pH براي بيماري ريفلاکس بايد قطع شود.
نتايج بيمار با نتايج افراد عادي مقايسه شده و نمره کلي براساس ميانگين نرمال انحراف معيار اين دادهها محاسبه ميشود اين نمره کلي عموماً با نام ديميستر[2] شناخته ميشود. نمره ديميستر بيشتر از 72/14 براي بيمار که از جراحي آنتيريفلاکس سود ميبرد بسيار اختصاصي است.
مطالعات تصويربرداري
براي بيماريهاي مري سيتياسکن و امآرآي در مقايسه با ساير مطالعات دردسترس اطلاعات اضافهتر چنداني ندارد.
ازوفاگوگرام، آندوسکوپي و سونوگرافي آندوسکوپيک[3] براي بررسي ساختاري و موضعي مري ارجحيت دارند.
سيتياسکن و امآرآي ميتوانند در کارسينوم مري، متاستاز دوردست و تهاجم موضعي و وضعيت لنف نودها را ارزيابي کنند. بهخصوص زمانيکه با اسکن پت همراه باشند (يک بخش مهم در مرحلهبندي[4] کانسر مري). دهند.
نکته : درگيري ظاهري اين ساختارها در سيتي به تنهايي ردکننده جراحيهاي امکان رزکسيون بهوسيله جراحي (resectable بودن) چون افتراق بين تغييرات التهابي و تهاجم مستقيم کارسينوما در اين بافتها دشوار است.
سيتي با کنتراست خوراکي براي بررسي موارد مشکوک پروفوريشن مري وقتي که عکس قفسه سينه استاندارد پلورال افيوژن سمت چپ را نشان دهد، کاربرد دارد.
آندوسکوپي فوقاني:بررسي مستقيم آندوسکوپيک مري براي تمامي بيماريهاي مري اجباري است.
سونوگرافي آندوسکوپيک[5]سونوگرافي آندوسکوپيک براي مرحلهبندي کانسر مري کاربرد دارد با سونوگرافي آندوسکوپيک ميتوان عمق و تهاجم تومور را براي مرحلهبندي T ارزيابي کرد و جايگاه هر لنفنود غيرطبيعي را براي آسپيراسيون سوزني [6](FNA) براي مرحلهبندي N مشخص کرد
[1] - Gastroesophageal Reflux Disease
[2] - DeMeester
[3] - Endoscopic Ultrasound
[4] - Staging
[5] - Endoscopic Ultrasound (EUS)
[6] - Fine –Needle - Aspiration