غربالگری
غربالگری سرطان به بهترین وجهی در جمعیت های با خطر بالا انجام میشود. نوع سرطانی که تحت غربالگری قرار میگیرد. بایستی دارای مشخصات زیر باشد:
1- یک مرحلۀ بدون علامت دارای مدت زمان کافی که بیمار بتواند از هرگونه درمانی سود ببرد.
2- بصورت بالقوه در صورت تشخیص دیررس تومور، موربیدیتی و مورتالیتی بالایی ایجاد شود.
3- وجود روش درمانی مؤثر.
تشخیص
بیوپسی: همۀ درمان های سرطان برپایۀ تشخیص دقیق میباشد. تکنیکهای بیوپسی متعددی برای حصول تشخیص دقیق برای solid tumorها در دسترس هستند. شامل (FNAB) بیوپسی آسپیراسیون سوزنی، و Core-needle، بیوپسی اکسیژنال و انسیزیونال، که نوع تومور، روش مورد استفاده را مشخص میکند. تکنیک های تصویربرداری مثل سونوگرافی یا سیتی اسکن میتواند بیوپسی را هدایت کند. (image – guided biopsy) و دقت و موربیدیتی کمتر بیمار را بهبود ببخشد.
FNAB شامل برداشت سلول ها از یک تودۀ مشکوک با سوزن با قطر کوچک، G25 تا 23 میباشد. بعد از اینکه سلول ها آسپیره شدند برای آزمایشات سیتولوژیک رنگآمیزی میشوند. FNAB یک روش ساده، بیخطر هست و دقت آن وابسته به تجربۀ سیتوپاتولوژیست میباشد. FNAB میزان بالایی از False- negative نسبت به روش های بیوپسی Core- needle، اکسیزیونال، انسیزیونال دارد. علاوه براین، FNAB از آنجائیکه ساختار بافت را نشان نمیدهد، اجازۀ درجه بندی دقیق (درجۀ تمایز) سرطان را نمیدهد. FNAB در تشخیص ندول های تیروئید، لنف نودهای بزرگ شده، ندول های ریوی و سایر ندول ها به کار میرود.
بیوپسی Core- needle برداشت بافت از یک تودۀ مشکوک با سوزن بزرگتر، معمولاً 12 تا 14 G میباشد. برای پروستات، سینه، کبد و سایر توده ها کاربرد دارد. این روش بیوپسی بخاطر اینکه بافت را برداشت میکند نه فقط سلول ها، را نسبت به FNA اطلاعات بافتی بیشتری فراهم میکند. همچنین اجازه ارزیابی بیومارکرها مثل گیرنده های استروژن و پروژسترون را در سرطان سینه میدهد. علاوه براین، فاکتورهایی مثل عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) در سرطان سر و گردن میتواند تشخیص داده شود. احتمال خطاهای تشخیصی با Core needle به مراتب کمتر از FNAB است.
بیوپسی اکسیزیونال به برداشت کامل ضایعه تلقی میشود در حالیکه بیوپسی انسزیونال به برداشت نسبی ضایعه اطلاق میشود. سایز، محل و برنامۀ درمان جراحی همگی در تصمیم گیری بین بیوپسی انسزیونال و اکسیزیونال تأثیرگذار هستند.