هموپتزی
علل اصلی هموپتزی در طول 2 دهه گذشته، از سل و برونشکتازی به برونشیت و سرطان تغییر کرده است. برونشیت و پروسه ­های التهابی و عفونی دیگر در حال حاضر مسئول تقریباً 50 درصد موارد هموپتزی هستند. تومورها باعث 20 درصد موارد هموپتزی هستند. بیشتر موارد هموپتزی با استراحت در بستر، مرطوب­ سازی همراه ضدسرفه، آنتی ­بیوتیک و آرامبخش درمان می­شود.
هر بیمار با هموپتزی دائم، راجعه یا  شدید باید تحت بررسی همه جانبه قرار بگیرد. اگر هموپتزی شدید نباشد (کمتر از 400 سی­­سی در 24 ساعت) بررسی می­تواند بصورت غیر اورژانس انجام می­شود. اما اگر شدید باشد بیمار نیاز به تشخیص و مداخله درمانی سریع دارد. در 90 درصد موارد، عکس قفسه ­سینه خلفی قدامی و جانبی و بدنبال آن برونکوسکوپی علت هموپتزی را نشان می­دهد.

نکته : برونکوسکوپی برای تشخیص محل خونریزی ضروری است.
برای کاهش خطر آسپیراسیون خون به ریه سالم، باید  بیمار طوری قرار بگیرد که ریه خونریزی دهنده در طرف پایین باشد. سپس انسداد داخل برونشی برونش مناسب انجام می­شود. در موارد خونریزی شدید، یک آئورتوگرام بوسیله آرتریوگرافی برونشیال باعث تسهیل مدیریت خونریزی می­شود ، چون آمبولیزاسیون شریان برونشیال در بعضی بیماران بطور موقت می­تواند هموپتزی را کنترل کند. تعیین محل خونریزی می­تواند بعلت تجمع خون در درخت اندوبرونشیال سخت باشد. انجام برونکوسکوپی دقیق با استفاده از کاتترهای انسدادی و انجام آنژیوگرافی ممکن است لازم شود.
درمان جراحی براساس علت هموپتزی است. در بیماری خوش­خیم حداقل ممکن از  بافت ریه برداشته می­شود. در موارد بدخیمی که بطور بالقوه درمان­ پذیر است برداشتن قسمت­ های بیشتری از ریه ضرورت پیدا می­کند. برای کنترل هموپتزی تومورهای اندوبرونکیال قسمت ابتدایی راه هوایی از فوتو کواگولاسیون با لیزر YAG با موفقیت استفاده شده است. ​​​​​​​