​انسفالوپاتی کبدی
انسفالوپاتی کبدی یک اختلال عصبی روانی است که معمولاً در بیماران دچار نارسایی شدید کبدی رخ می­دهد. تظاهرات بالینی شامل گیجی، اختلال هشیاری، لرزش، آستریکسی و Fetor hepaticus  که در تنفس یک بوی شیرین کمی مدفوعی حس می­شود و در بیماری­ های پیشرفته کبدی وجود دارد، می­باشد.
در انسفالوپاتی چهار مرحله تشخیص داده شده است:
مرحله I، گیجی خفیف یا فقدان آگاهی
مرحله II: لتارژی
مرحله III: خواب ­آلوده اما قابل بیدار شدن
​​​​​​​مرحله IV: کوما در بیماران دچار بیماری پیشرفته کبدی حتی با وجود هشیاری طبیعی تست­های سایکوموتور مختل است.
پاتوژنز انسفالوپاتی مشخص نیست. چند تئوری از قبیل افزایش سطح سموم نیتروژنی در گردش خون خصوصاً آمونیاک، وجود نورترانسمیترهای کاذب مثل امینواسیدهای آروماتیک و اثر تجمعی دو یا چند اختلال متابولیک مثل آلکالوز، هیپوکسی، عفونت و اختلال الکترولیتی وجود دارد. اعتقادبراین است که آمونیاک نقش اساسی دارد. آمونیاک از روده بطور طبیعی وارد گردش خون پورتال شده و در کبد به اوره تبدیل می­شود. در اختلال عملکرد سلول کبدی و با وجود کولترال ­های پورتوسیستمیک (یا شانت­ها) آمونیاک وارد گردش خون سیستمیک شده و از سدخونی مغزی عبور کرده و باعث ادم نورون­ها می­شود.
چند فاکتور شناخته شده که باعث تسریع انسفالوپاتی می­شود شامل: خونریزی گوارشی، یبوست، کم ­آبی، مسکن ­ها و مخدرها، اختلال متابولیک و شانت­ های پورتوسیستمیک است. در بعضی موارد مصرف حتی مقادیر بسیار کم پروتئین در رژیم غذایی باعث ایجاد انسفالوپاتی می­گردد.
تشخیص انسفالوپاتی کبدی بالینی است. سطح آمونیاک سرم اغلب در بیماران انسفالوپاتیک بالاست اما این آزمایش فاقد ویژگی­ کافی برای تشخیص قطعی است. الگوهای خاصی در انسفالوگرام این بیماران دیده می­شود. ولی آنها نیز تشخیصی نیستند. سایر علل تغییرات وضعیت دماغی از قبیل مسمومیت حاد، سندرم ارگانیک مغزی و عفونت، صدمات سر یا تومور سیستم عصبی مرکزی باید رد شود.
انسفالوپاتی معمولاً با اقدامات طبی قابل برگشت است. اکثر درمان­ها تجربی است و توسط مطالعات کنترل شده بطور پیوسته حمایت نمی­شود. هر عامل تسریع کننده انسفالوپاتی مثل عفونت باید  جستجو شده و تصحیح شود. از تعدادی دارو برای درمان انسفالوپاتی استفاده می­شود.لاکتولوز بصورت دراماتیک عمل کرده و PH کولون را نیز تغییر می­دهد و سبب گیرافتادن آمونیاک در داخل لومن روده می­گردد. آنتی­ بیوتیک ­های داخل لومن روده شامل نئومایسین، مترونیدازول و ریفاکسیمین با کاهش فلور باکتریال تولید کننده اوره ­آز تولید آمونیاک را کاهش می­دهد. مکمل­ های روی، آنتاگونیست­ های گیرنده بنزودیازپین و پروبیوتیک­ ها در بعضی مطالعات اثرات مفیدی در درمان انسفالوپاتی داشته ­اند.