تشخیص
بیماران با مرحلۀ زودرس «نازک»ملانوما (mm 0/1> ضخامت) یک میزان بقای (Survival) 90% دارند. یک معاینۀ پوست کامل در یک اتاق با نور خوب بخش ضروی یک معاینه فیزیکی  است. یک عینک که تصاویر را بزرگنمایی می­کند می­تواند با ارزش باشد و پزشک بایستی پوست سر، کف دست ­ها و پاها و مخاط را مشاهده کند. یک نام اختصاری حفظی ساده برای تشخیص ملانوما قانون ABCDE می­باشد.

یک نیمۀ ضایعه پوستی با  نیمۀ دیگر یکسان نیست.   A: Asymmetry: 

لبه­ها، ناهموار، نامنظم یا محو هستند   B: Border: 

تنوع در رنگ با سایه­های مختلفی از قهوه­ای، سیاه یا آبی هستند.   C= color: 

ضایعه بزرگ­تر از 6 میلی­متر است (سایز یک مداد پاک کن)   D= Diameter: 

ضایعه از ارزیابی قبلی تغییر کرده است یا رشد کرده است.    E= Evolution: [1]
 
 ضایعه­ ای که معیارهایی که در بالا ذکر شد را نشان دهد، بایستی بیوپسی شود. ضایعاتی که با ملانوم پوستی گه­گاه  اشتباه می­شوند شامل خال ­های جانکشنال، خال­ های کامپاند، خال­ های اینترادرمال، خال آبی، BCCها، کراتوزهای سبورئیک، درماتو فیبروما و خونریزی زیر ناخن.
نکته :  بیوپسی اکسیزیونال تمام ضخامت تا بافت زیرجلدی با یک حاشیۀ 1 تا 3 میلی­متری از پوستی که ظاهر آن نرمال به­ نظر می­رسد، روش ترجیحی بیوپسی است.
بیوپسی اکسیزیونال اجازۀ آنالیز هیستوپاتولوژیک تمام ضایعه جهت تعیین عمق نفوذ را می­دهد. مرحله­ بندی دقیق جهت مدیریت ملانوما ضروری است. روی اندام ­ها، انسیزیون موازی با محور بلند اندام قرار داده می­شود. تا بستن اولیه زخم تسهیل شود.
نکته :  اگر سایز یا محل تومور اولیه مانع از بیوپسی اکسیزیونال شود، یک بیوپسی انسیزیونال یا پانچ (punch) انجام می­شود.
نکته : بیوپسی تراشیدن (Shave biopsy) روش ترجیحی بیوپسی نیست چرا که نمی­تواند عمق دقیق تهاجم را مشخص کند.

[1] - [F= Fully appearance یا اشکال غیرطبیعی هم یکی از علائم هشدار در ملانوم می­باشد.]

​​​​​​​