​ آبسه­ های آنورکتال
آبسه­ های آنورکتال عفونت­ هایی هستند که معمولاً فضاهای پری­آنال و ایسکیورکتال را درگیر کرده و به­ صورت نادرتر در فضاهای اینتراسفنکتریک[1] سوپرا لواتور و فضای عمقی خلف آنال[2] به ­­وجود می­ آیند. آبسه­ها با انجام برش و تخلیه (درناژ) درمان میشوند که می­تواند به­ صورت سرپایی (bedside) یا در اتاق عمل انجام شود. فیستول آنورکتال، یک تونل زیرپوستی و یا مسیری است که بین پوست پرینه و کانال آنال ارتباط برقرار می­کند. در برخی از بیماران آبسه آنورکتال، فیستول می­تواند بروز کند. تقریباً  بیماران طی ماه­ ها و یا سال­ها پس از درناژ آبسه دچار فیستول می­شوند.[ شوارتز: 50 درصد بیماران با آبسه دچار فیستول میشوند.]
واژه "منشاء کریپتوژنیک" این نوع از آبسه­ ها را از آبسه ­ها و فیستول­ های مرتبط با کرون، عوارض مامایی یا تروماهای ایتروژنیک[3] افتراق می­دهد. 

تظاهرات بالینی و ارزیابی آبسه آنورکتال
درد آنورکتال و توده و یا تورم قابل­ لمس اطراف مقعد با آبسه­ ها به­ صورت شایع دیده می­شوند. شروع آن معمولاً بی­ سروصدا بوده درد به آهستگی به­ صورت پیشرونده طی روزها و به ­ندرت هفته­ها شدت می­ یابد. آبسه­ های عمیق­تر، می­تواند با دردی که به پرینه، قسمت تحتانی پشت یا پائین پاها یا باسن انتشار می­یابد، تظاهر ­کند. علائم عمومی از جمله تب و لرز شایع نمی ­باشد. با این حال، تظاهرات آن برفرایند عفونی شدید دلالت دارد که باید به آن اهمیت داده شود و مداخله اورژانسی انجام شود. مشاهده و معاینه فیزیکی آنوس و پرینه نشان دهنده یک توده بار گرمی، اریتم، تموج و تندرنس در اثر لمس می­باشد. در حالیکه در بیماران آبسه ­های عمقی­تر، ناحیه پری­آنال، می­تواند نرمال باشد. گاهی معاینه انگشتی رکتوم برای مشخص کردن تشخیص کمک کننده است.
نکته :درصورتی که به علت درد و تندرنس، معاینه قابل تحمل نباشد، بیهوشی با استفاده از آرام­بخش ­ها مورد نیاز می­باشد.
نکته : آبسه­ های سطحی و فیستول­ های ساده به­ طورکلی به تصویربرداری تشخیصی نیاز ندارند. در حالیکه نشان داده شده است که تصویربرداری با MRI یا سونوگرافی آنورکتال در ارزیابی آبسه­ های مخفی آنورکتال، حالت غیرطبیعی (مخصوصاً STIs) و کرون پری­ آنال مفید  خواهد بود.

درمان آبسه آنورکتال
درمان اولیه آبسه­ های پری­ آنال و ایسکیورکتال، درناژ جراحی از طریق پوست اطراف مقعد می­باشد. به­ طورکلی بهتر است، برش تا حدامکان به آنال ورج نزدیک باشد این روش در حالیکه امکان درناژ کافی را فراهم می­نماید، طول فیستولی که به­ صورت بالقوه امکان دارد به­­ وجود بیاید را نیز کوتاه می­کند. پانسمان محکم و فشاری زخم ناشی از درناژ، نه تنها جایگاهی ندارند، بلکه بهبودی را به تأخیر می­اندازد.
​​​​​​​
سوال : اندیکاسیون تجویز آنتی بیوتیک در آبسه پری آنال کدام است ؟
آنتی ­بیوتیک ­ها باید برای بیماران با آبسه آنورکتال همراه با سلولیت واضح، علائم عفونت سیستمیک یا دارای نقص ایمنی تجویز شود.[در بیماران با دریچه مصنوعی قلب یا بیماران دارای پروتز و یا گرافت عروقی]

[1] - Interspincteric
[2] - supra levtor
[3] - iatrogenic