تظاهرات بالینی و ارزیابی
بیماران با پانکراتیت حاد یک درد شکمی اپیگاستریک شدید، مداوم و غیرکرامپی با انتشار به پشت را تجربه میکنند. درد ممکن است با نشستن یا ایستادن آرام شود. این درد با تهوع و استفراغ همراه است. معاینه فیزیکی با تب، تاکیکاردی، و تندرنس و گاردینیگ قسمت فوقانی شکم مشخص میشود. بیمار میتواند ایلئوس آدنیامیک و دیستانسیون داشته باشد. در پانکراتیت حاد ممکن است ریباند تندرنس جنرالیزه شکم که تظاهر شکم حاد میباشد بروز کند. در صورت بروز خونریزی رتروپریتونئال در پانکراتیت حاد شدید، خون میتواند بافتهای نرم رتروپریتونئال را دیسکت کرده و باعث هماتوم فلانک نشانه Grey Turner یا تا لیگامان فالسی فاروم گسترش یافته و اکیموز اطراف ناف یا نشانه Cullen را ایجاد نماید.
ارزیابی آزمایشگاهی به طور معمول لکوسیتوز و افزایش لیپاز یا آمیلاز را نشان میدهد. آمیلاز سرم به صورت در طی 12 ساعت اول افزایش یافته و به طور معمول طی 3 تا 5 روز به محدودهی نرمال باز میگردد. موارد شدید پانکراتیت میتوانند سندروم پاسخ التهابی سیستمیک SIRS را با فعال شدن مدیاتورهای التهابی (سیتوکینها، لنفوسیتها، آبشار کمپلمانها) شروع نمایند. این پاسخ SIRS میتواند شبیه سپسیس شدید تظاهر نماید و باعث آسیب به سایر ارگانهای دور دست نسبت با پانکراس مانند آسیب حاد کلیه، سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) و ناپایداری قلبی عروقی، علاوه براین هیپرگلایسمی و هیپوکلسمی، افزایش نیتروژن اوره خون BUN و کراتینین و هیپوکسی به عنوان نتیجه آسیب به کبد، ریه ها و کلیه ها شود.
تشخیص افتراقی های پانکراتیت حاد شامل کله سیستیت حاد، پپتیک اولسر پرفوره، ایسکمی مزانتریک حاد، پرفوراسیون مری و انفارکتوس میوکارد میباشند.