عفونت ­های ویروسی
​​​​​​​همچنین در گسترش سرطان ­های پوستی، نقش دارند. HPV ویروسی است که می­تواند باعث کندیلوما آکومیناتا یا زگیل­ های تناسلی شود. در سال Löwenstein 1925 و Buschke برای اولین بار یک سرطان بزرگ، گل­کلمی شکل و زگیل مانند را در یک کوندیلوما آکومیناتای بزرگ توصیف کردند. HPV نوع 6 یا 11 به ­طور مرتب در ارتباط با این تومور مهاجم است. عوامل خطر برای این تومورها شامل سرکوب سیستم ایمنی، تحریک مزمن و بهداشت شخصی ضعیف  درناحیۀ آنوژنیتال می­باشد. زگیل­ های تناسلی بزرگ مانند گل­کلم باید در مناطق مختلف بیوپسی شوند تا مشخص شود آیا SCC وجود دارد یا خیر. بیمارانی که کوندیلوما آکومیناتای بزرگ و چندین تراکت فیستولی، ترشح چرکی، یا درگیری اسفنگتر آنال دارند، ممکن است به یک کولوستومی جهت پیشگیری از آلودگی مدفوعی نیاز دارند. درمان قطعی برای کوندیلوما آکومیناتای بزرگ، رزکسیون جراحی رادیکال است که اغلب نیازمند بازسازی بافتی با فلپ است، اما علی­رغم جراحی رادیکال، هنوز میزان بالایی از عود موضعی وجود داشته باشند. عوامل ژنتیکی و قومی نقش مهمی در پیشرفت SCC و BCC دارند.
قفقازی­ ها با موی روشن و چشمان آبی در معرض خطر بیشتری نسبت به جمعیت­ های با پوست تیره­ تر هستند. افزایش ملانین در گروه­ های قومی با رنگ پوست تیره­ تر ممکن است از آسیب ­های ناشی از تشعشات خورشیدی محافظت کند. افراد تحت سرکوب مزمن سیستم ایمنی مانند بیمارانی که تحت عمل پیوند عضو توپر قرار گرفته­ اند، مبتلا به HIV هستند، یا افرادیکه طولانی ­مدت استروئید مصرف می­کنند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلاء به سرطان­ های تهاجمی ­تر قرار دارند. بنابراین، اقدامات محافظت در برابر آفتاب در این گروه پرخطر بسیار مهم است. اگرچه امروزه برای بیماری ­های خوش­ خیم کمتر مورد استفاده قرار می­گیرد، رادیاسیون درمانی یکی دیگر از عوامل فیزیکی است که مسئول ایجاد تومورهای بدخیم پوستی، معمولاً SCC را برعهده دارد. این پدیده مخصوصاً برای دندانپزشکان و پزشکانی که از تجهیزات اشعه ایکس بدون محافظت مناسب استفاده کرده ­اند و در بیمارانی که تحت درمان رادیاسیون برای شرایط خوش­ خیم پوستی مانند آکنه قرار گرفته­ اند، صادق است.​​​​​​​