​بیماری های انورکتال:

1- پرولاپس رکتوم (Prociden tia)
حالت بیشتر در زنان لاغر و ضعیف که اتصالات رکتوم ضعیفی دارند، اتفاق می­افتد و می­تواند شامل خروج 4 تا 20 سانتی­متر، از رکتوم از سوراخ آنال باشد. این حالت باید از پرولاپس مخاطی افتراق داده شود. پرولاپس مخاطی، خروج 3-2 سانتی­متر از مخاط رکتوم نه به­ صورت تمام ضخامت، از سوراخ آنال می­باشد. آنها به کمک چین­ های مخاطی محیطی (پیرامونی) متحدالمرکز که در پرولاپس واقعی دیده می­شود، در مقایسه با چین­ های با الگوی شعاعی که در پرولاپس مخاطی یا هموروئید دیده می­شوند، قابل افتراق می­باشند .
تظاهرات بالینی و ارزیابی پرولاپس رکتوم
علائم پرولاپس عبارتند از درد یا فشار رکتوم، خون­ریزی خفیف، بی ­اختیاری، ترشح موکوس و مقعد مرطوب. در برخی موارد نادر پرولاپس جا نرفته و باعث ایسکمی می­شود. پرولاپس معمولاً پس از هر حرکت روده اتفاق می­افتد و باید به­صورت دستی جا انداخته شود.
درمان پرولاپس رکتوم
درمان پرولاپس رکتوم عبارتست از یک جراحی داخل شکمی شامل برداشتن سیگموئید (بخش اضافی روده) همراه با رکتوپکسی[1] (بخیه دیواره روده به فاشیای پره­ ساکرال برای بی­ حرکت کردن آن). درمان پرولاپس مخاطی یا هموروئیدی، اکسزیون هموروئید می­باشد

[1] - Rectopexy