· مدیریت عود موضعی
حتی در عود موضعی، STS یک بیماری قابل جراحی می باشد، عمدتاً در طی 2 سال اول پس از تظاهر اولیه، عود میکند. تأثیر تشخیص عود موضعی با بیوپسی تحت گاید CTS انجام میشود، مطالعه تصویربرداری (MRI یا / بعلاوه CTS) برای مشخص کردن میزان گسترش عود موضعی و قابل رزکت بودن درخواست میشود. مطالعات تصویربرداری دیگری برای بررسی متاستاز و درجه بندی مجدد انجام میشود. همیشه برای اکسیزیون عود لوکال تلاش میشود، هر چند بدست آوردن مارژین سالم میسر نباشد، در STS اندامها بدلیل درگیری ساختمان های حیاتی، ممکن است اجازه آمپوتاسیون داده شود، اگر فقط عود موضعی تنها ایجاد شده و فقط با رزکسیون قابل درمان بوده و هیچ متاستاز مرتبط با آن ندارد. پیش آگهی طولانی مدت غیر قابل تصور نیست. اگر قبلاً رادیوتراپی تجویز نشده، ممکن است در کنترل عود موضعی و تبدیل توده غیرقابل رزکت به قابل رزکت شدن ارزش داشته باشد.
- جایگزین های رادیوتراپی مثل براکیوتراپی یا رادیوتراپی با شدت متعادل شده (intensity modulated RT) را میتوان در مورد بیمارانی که قبلاً رادیوتراپی شدند در نظر داشت.