​* انسداد کاذب حاد کولون
انسداد کاذب حاد کولون (ACPO[1]، که به آن سندرم Ogilvie نیز گفته می­شود) یک وضعیت عملکردی است که معمولاً افراد مسن­تر بستری در بیمارستان و یا بیماران بستری با بیماری ­های همراه شدید و یا عفونت یا بیمارانی که در فاز بهبودی پس از جراحی یا تروما هستند را درگیر می­کند. درد شکم، تهوع، استفراغ، اتساع شکم و اتساع کولون صعودی و عرضی در گرافی شکم یافته­های بارزی هستند ولی برای ACPO غیراختصاصی می­باشند. CT شکم یا انما با کنتراست محلول در آب، می­تواند انسداد حاد کاذب کولون را به ­صورت قابل اعتماد از انسداد مکانیکال روده بزرگ افتراق دهد. با اینکه اکثر بیماران تظاهرات غیراورژانسی دارند، ولی در %15-3 بیماران ایسکمی و یا سوراخ شدن کولون گزارش شده است. تب، لکوسیتوز قابل توجه و قطر سکوم > cm12، علائم نشان دهنده ایسکمی و یا سوراخ شدگی کولون هستند.
خط اول درمان در موارد بدون شواهد ایسکمی و یا پرفوراسیون کولون در شرایط قطر سکوم <cm12، غیر تهاجمی بوده و عبارتند از: اصلاح اختلالات الکترولیتی، احیا با مایعات، کاهش درمان­ های مخدر و آنتی­ کولینرژیک، تشخیص و درمان هر نوع عفونت، استراحت روده و تحرک. قرار دادن لوله بینی و رکتال تیوب، با هدف کاهش فشار راحت ­تر نیز توصیه ­می­شود.
نکته :باید از مسهل­ های محرک و اسموتیک­ خوراکی پرهیز شود زیرا با تولید گاز و انتقال گاز به داخل کولون متسع، شرایط اتساع را بدتر می­کنند.
 اقدامات حمایتی خط اول درمان باعث بهبودی در %90-70 می­شود.درمان دارویی با نئوستیگمین، در قدم بعدی و برای مواردی که به درمان حمایتی جواب نداده­ اند، مناسب است. نئوستیگمین یک داروی ضداستیل کولین استراز است که سطح استیل کولین را به صورت موقت و قابل برگشت در گیرنده­ های موسکارینی سیستم عصبی پاراسمپاتیک افزایش می­دهد. نشان داده شده است که به بیماران با انسداد کاذب کولون، تجویز نئوستیگمین به­ صورت داخل وریدی، در نزدیک به %90 بیماران باعث بهبود اتساع کولون می ­شود.
توجه : درمان با نئوستیگمین باید در شرایطی انجام شود که امکان مانیتورینگ مداوم ضربات قلب، اشباع اکسیژن و اندازه­ گیری متناوب فشارخون وجود داشته و گلیکوپیرولات[2] و آتروپین جهت استفاده سریع در بیمارانی که دچار برونکواسپاسم یا برادی­کاردی می­شوند، آماده باشد. نئوستیگمین نباید در موارد ایسکمی یا پرفوراسیون، بارداری، آریتمی قلبی کنترل نشده با برونکواسپاسم شدید و فعال تجویز شود.
توجه : در بیمارانی که نئوستیگمین کنترااندیکه بوده و یا تجویز آن مؤثر نبوده است، باید کاهش حجم (دکمپرس کردن) کولون به روش اندوسکوپیک مدنظر باشد. برای جلوگیری از عود اتساع کولون، معمولاً بیشتر از یک نوبت عمل کاهش اندوسکوپیک و یا قراردادن یک لوله جهت کاهش حجم به روش اندوسکوپیک مورد نیاز می­باشد. کولونوسکوپی بدون آمادگی مکانیکی روده و با Co2 و یا ورود اندکی هوا و تجویز کمی مخدر انجام می­شود.
درمان جراحی برای بیمارانی که دچار ایسکمی کولون و یا پرفوراسیون شده­اند و یا اتساع مقاوم به درمان غیر جراحی دارند، نگه داشته می­شود. تصمیم حین جراحی در انسداد کاذب حاد کولون به شرایط کولون و شرایط بیمار بستگی دارد. در کولون متسع و دارای قابلیت حیات، انجام سکوستومی[3] یا تیوب سکوستومی[4] در %100- 95 بیماران موفقیت ­آمیز است. در موارد ایسکمی یا پرفوراسیون براساس شرایط هر فرد رزکسیون با استومای انتهایی یا رزکسیون با آناستوموز با یا بدون استومای انحرافی پروگزیمال انجام می­شود.

[1] - acute colonic pseudo- obstruction
[2] - glycopyrrolate
[3] - cecostomy
[4] - Tube cecostomy