تومورهاي روده باريک
تشخيص معمولاً با ارزيابي با ماده حاجب، انتروکليزيس يا مخصوصاً CT انتروگرافي مطرح مي شود. ارزيابي آندوسکوپيک دئودنوم و قسمت پروگزيمال ژژنوم و همچنين ديستال ايلئوم براي تشخيص ضايعات اين قسمت ها استفاده مي شود. کپسول آندوسکوپي تکنولوژي است که کمک بزرگي به مشاهده ضايعات روده باريک شامل تومورها مي کند.اشکال اصلي اين تکنيک ناتواني در انجام بيوپسي يا مداخلات درماني است.
انتروسکوپی دابل بالن روشي براي مشاهده تا 3⁄2 روده باريک، شامل قسمت هايي که بهوسيله آندوسکوپي استاندارد قابل دسترسي نيست است.
تومورهاي خوشخيم
تومورهاي خوشخيم روده باريک بسيار شايع تر از ضايعات بدخيم هستند. بيشتر آنها بدون علامت هستند. هر دو جنس را به طور يکسان با پيک شيوع در دهه ششم درگير مي کند.
شايع ترين اين ضايعات به طور سنتي «ليوميوما» ناميده مي شوند که شايع ترين محل آن ژژنوم است.
مجموعه تومورهاي مزانشيمال سيستم گوارشي GIST ناميده مي شود. اين ضايعات از سلول هاي بينابيني Cajal منشأ مي گيرند. بروز پروتئين پروتوانکوژن C-kit که به عنوان CD117 وجود دارد. ضايعات خوش خيم اين گروه ميتوز کمتري را نسبت به انواع بدخيم نشان مي دهند، به طور کلي سايز کوچک تري دارند و ويژگي هايي مانند نکروز، پلئومورفيسم هسته اي و رفتار تهاجمي يا متاستاتيک ندارند.
همانژيوما پتانسيل زيادي براي ايجاد خونريزي مخفي دارند و 5درصد از ضايعات خوش خيم روده باريک را شامل مي شوند. اين ضايعات اغلب متعدد هستند و مي توانند در سندرم Rendu- Osler - Weber ديده شوند.
هامارتوم ها معمولاً ايزوله و بدون علامت هستند. آنها مي توانند باعث خون ريزي يا اينتوساسپشن مخصوصاً در اطفال شوند. هامارتوم هاي متعدد ممکن است در همراهي با سندرم پوتز جگر که يک سندرم اتوزومال غالب همراه با هايپرپيگمانتاسيون پوستي است ديده شود.
ضايعات اپيتليال خوش خيم روده باريک شامل آدنوم توبولار ويلوس، آدنوم غدد برونر[1] هستند. آدنوم غدد برونر بهطور اوليه در دئودنوم ايجاد مي شود و همانند بيشتر آدنوم هاي توبولار معمولاً بدون علامت است.
آدنوماهاي با هيستولوژي ويلوس با احتمال بيشتر منشأ بدخيمي هستند (ريسککلي 30درصد، که براساس سايز ضايعه افزايش مي يابد). و به همين دليل بايد خارج شود. شايعترين بدخيمي در افراد با پوليپوز خانوادگي بعد از پروکتوکولکتومي کارسينوم دئودنوم ناحيه پري آمبولار با منشأ از آدنوم هاي خوشخيم زمينه اي است و به همين علت در بيماران با اين تشخيص، دئودنوم و پاپيلا بايد تحت نظارت آندوسکوپيک قرار گيرند.
[1] - Brunner’s Gland Adenoma