​کیست ­های هیداتیک
​​​​​​​
بیماری کیست هیداتیک زمانی رخ می­دهد که انسان با انگل ­هایی مثل Echinococcus multilucaris.OR-Echinococcus granulosus آلوده شده و بصورت میزبان حدواسط یا تصادفی اتفاقی در می­ آید. در چرخه طبیعی این انگل­ ها گوسفندها و سگ­سانان (گرگ­ها یا سگ­ها) را درگیر می­کنند. انسان ­ها از طریق مدفوع سگ ­ها آلوده می­شوند. شایعترین ارگانیسم آلوده کننده E.granulosus است که کیست­ های تک حفره­ای[1]می­سازدکه ممکن است در هر ارگانی تشکیل شود. اما در  موارد در کبد ایجاد می­شود و ممکن است به بزرگی 10 تا 20 سانتی­متر برسد. داخل کیست ­های بزرگتر چندین کیست دختر وجود دارد که حاوی تعداد بسیار زیادی Protoscoleces است. این بیماری بصورت یک بیماری کیستیک پیچیدۀ کبدی تظاهر می­کند که ممکن است برروی بافت طبیعی کبد فشار بیاورد. یا دچار عفونت ثانویه شده یا با تشکیل فیستول صفراوی بداخل قفسه­ سینه، درخت برونشیال و یا فضای پریتونئال گسترش یابد. در تصویر نگاری ممکن است کلسیفیکاسیون دیده شود که می­تواند نشان دهنده عفونت طولانی­ مدت خفیف باشد.
در  تا بیماران ممکن است ائوزینوفیلی وجود داشته باشد. تشخیص قطعی با آزمایشات سرولوژیک تأیید می­گردد. در صورت مشکوک بودن تشخیص انجام آسپیراسیون با سوزن  و بیوپسی ممنوع است چون ممکن است سبب کاشته شدن پروتوسکولس ­ها در سراسر حفره شکمی شده و احتمال آنافیلاکسی و شوک وجود دارد.
نکته :  درمان ضدانگلی با  آلبندازول در کیست­ های کوچک و تک حفره­ای شروع می­شود و به تنهایی در کنترل رشد و انتشار بیماری ممکن است موفق باشد.
نکته : جراحی مؤثرترین درمان در کیست­ های بزرگتر که با سیستم صفراوی ارتباط دارند می­باشد.
پیشگیری از انتشار محتویات کیست در حین جراحی که می­تواند سبب عود بیماری کیست هیداتیک شود حیاتی­ترین قسمت عمل است. درمان از طریق آسپیراسیون از راه پوست در گذشته مورد تأیید نبود اما امروزه اگر توسط افراد با تجربه انجام بگیرد و در بیمارانی که کیست تک ­حفره ­ای دارند موفقیت ­آمیز می­باشد. با استفاده از تصویرنگاری کیست ­ها از طریق پوست سوراخ شده، آسپیره می­شوند و ماده اسکولیسیدال درون آنها تزریق شده و دوباره آسپیراسیون انجام می­شود.
 

[1] - unilocular cysts