​**انسداد روده بزرگ
انسداد روده بزرگ در بالغین معمولاً در اثر کانسر کولون یا رکتوم، بیماری دیورتیکولی و ولولوس کولون اتفاق می­افتد. انسداد ناشی از ولولوس کولون به علت چرخش قسمت بلند و طویل کولون حول مزو آن ایجاد می­شود. انسداد ناشی از باندهای چسبنده[1] که به ­طور شایع در رودۀ باریک دیده می­شود، در کولون معمول نمی­باشد.
یک عامل مهم در بروز تظاهرات بالینی انسداد روده بزرگ، سلامت و کارآمدی دریچه ایلئوسکال است. چنانچه دریچه کارآمد نباشد، علائم و نشانه­ های آن از انسداد روده باریک قابل افتراق نمی­باشد.
اگر دریچه سالم و کارآمد باشد ، یک لوپ بسته (Closed loop) بین دریچه ایلئوسکال و محل انسداد در دیستال کولون و یا رکتوم ایجاد می­شود. که در نتیجه آن اتساع شدید کولون رخ می­دهد.

ارزیابی انسداد روده بزرگ
علائم و نشانه ­های مشابه برای همه علل انسداد عبارتند از: عدم دفع گاز و مدفوع، اتساع شکم همراه با تهوع و استفراغ. علائمی که از نظر تشخیص قابل توجه هستند، عبارتند از: بروز ناگهانی علائم (به نفع پدیده انسدادی حاد می­باشد)، تغییر در قطر مدفوع (شک به کارسینوم) و سابقه حملات متعدد درد در ربع تحتانی و چپ شکم (به نفع دیورتیکولیت یا تنگی ناشی از دیورتیکول). تشخیص انسداد کامل روده بزرگ از انسداد نسبی بسیار حیاتی است. بیماران با انسداد کامل، یبوست شدید داشته و برای ساعت­ ها، دفع گاز، مدفوع نداشته ­اند.
معاینه بالینی باید با تأکید بر معاینه شکم و رکتوم انجام شود. مشاهده، سمع، دق و لمس شکم: ارزیابی صداهای روده­ای، تندرنس، سفتی شکم (rigidity)، گاردینگ، وجود هر نوع توده یا احساس پری یا هر نوع علامتی از هرنی، باید انجام شود. در معاینه رکتوم، محتویات کانال آنال (وجود گاز یا مدفوع یا روی هم خوابیدن دیواره و کلاپس شدن کانال)، قوام مدفوع، وجود توده یا ضایعه دیگر بررسی می­شود. یک شرح­ حال و معاینه فیزیکی کامل، روش تشخیصی مناسبی که باید استفاده شود را مشخص می­کند.
هوای آزاد زیر دیافراگم در گرافی ایستاده قفسه ­سینه نشان دهنده سوراخ شدگی است. گرافی ایستاده و خوابیده شکم می­تواند یبوست یا تجمع مدفوع را از انسداد روده افتراق دهد. همچنین عکس ساده می­تواند بر مشخص کردن محل انسداد کمک کننده باشد (روده بزرگ یا روده کوچک). ولولوس سیگموئید نمای دانه قهوه[2] و یا علامت انحنای داخلی تیوب[3] را در گرافی شکم نشان می­دهد. وجود هوا در دیواره روده (پنوماتوزیس) در رادیوگرافی، یک نشانۀ ناگوار بوده و مطرح کننده ایسکمی کولون می­باشد.
انما با ماده حاجب محلول در آب، تشخیص انسداد کولون را تأیید کرده و محل دقیق انسداد را مشخص می­کند. انما با کنتراست ماده حاجب محلول در آب (به ­طور مثال گاستروگرافین) نشان­ دهنده ستونی از کنتراست است که به­ صورت منقار پرنده[4] خاتمه می­یابد، مطرح کننده ولولوس کولون خواهد بود.
نکته :درصورت شک به انسداد کولون و یا پرفوراسیون هرگز نباید از باریوم استفاده کرد.
در صورت شک بالینی به انسداد کولون، معمولاً CTاسکن، روش تصویربرداری انتخابی می­باشد. این روش تصویربرداری می­تواند تشخیص را تأیید کند و همچنین علت انسداد روده بزرگ را مشخص نماید . CTاسکن با کنتراست (خوراکی و تزریقی) در تشخیص و افتراق انسداد کامل از نسبی، ایلئوس و انسداد روده باریک و همچنین در رد کردن انسداد روده بزرگ کمک می­کند. به علت خطر آسپیراسیون و بروز پنومونیت، در صورت شک به انسداد کامل، باید از کنتراست محلول در آب [مثل گاستروگرافین] استفاده شود.
​​​​​​​
درمان انسداد روده بزرگ
درمان اولیه شامل احیا با مایعات و جایگزینی الکترولیت­ ها همراه با مشاوره به موقع جراحی است. برای بیماران با اتساع قابل توجه روده و/ یا استفراغ، لوله نازوگاستریک توصیه می­شود. تقریباً در تمام موارد انسداد کامل، مداخله جراحی نیاز می­باشد. بیماران با انسداد نسبی، با کاهش فشار نازوگاستریک، NPO کردن بیمار و مایع درمانی وریدی و با رفع انسداد حاد، درمان می­شوند. که به بیماران با انسداد نسبی روده بزرگ اجازه می­دهد، برای جراحی آماده شده و به ­طور بالقوه از انجام کولوستومی پرهیز شود.
در موارد انسداد حاد روده بزرگ با اتساع سکوم در حد cm12، وجود تندرنس شدید، وجود شواهد پریتونیت و یا سپسیس منتشر، لاپاراتومی اورژانس انجام می­شود. پرفوراسیون به دلیل ولولوس، کانسرهای انسدادی و یا تنگی­ های ناشی از دیورتیکول نیاز به لاپاراتومی دارند که معمولاً با رزکسیون و انجام کولوستومی انحرافی همراه است.
توجه :در بیماران با انسداد روده بزرگ به علت کانسر و در غیاب پریتونیت، می­توان به روش اندوسکوپیک، استنت در کولون تعبیه کرد که اجازه کاهش حجم بدون نیاز به جراحی اورژانسی و انجام کولوستومی را می­دهد.

[1] - adhesive band
[2] - Coffee - bean
[3] - bent – inner tube
[4] - bird's beak