کموتراپی
کموتراپی بصورت اولیه، تکمیلی (بعد از درمان) و نئوادجوانت (قبل از شروع درمان) میتواند استفاده شود. کموتراپی اولیه به کموتراپی به تنهایی بدون هیچگونه درمان های اضافه مثل جراحی یا رادیاسیون اطلاق میشود. کموتراپی اولیه در بدخیمی های هماتولوژیک مثل لوکمی و لنفوما به کار میرود. یکی از کاربردهای متداول شیمی درمانی، بعنوان ادجوانت (مکمل) در بیمارانی که تحت جراحی درمانی قرار گرفته اند اما در معرض ریسک بالا برای عود هستند میباشد مثل سرطان سینه با لنف نود مثبت. کموتراپی نئوادجوانت، قبل از جراحی جهت کاهش سایز تومورشان تجویز میشود که اجازۀ جراحی کمتر رادیکال یا حصول مارژین های رزکسیون پاک را فراهم میکند. کموتراپی همچنین بصورت موضعی یا ناحیه ای به یک تومور یا ارگان حاوی تومور داده میشود تا غلظت های دارویی بالاتری را نسبت به تجویز سیستمیک فراهم کند. مثال هایی برای کموتراپی ناحیه ای[1] شامل کموتراپی داخل صفاقی برای بعضی سرطان های تخمدان و دستگاه گوارش[2]، ایزوله سازی خونرسانی اندام مثلاً در سارکوم و ملانوم اندام[3]، یا برای متاستازهای کبدی ناشی از سرطان کولورکتال (isolated hepatic artery infusion)
[1] - regional chemotherapy
[2] - HIPEC (کموتراپی داخل صفاقی با درجه حرارت بالا)
[3] - Isolated limb perfusian