مرحله ­بندی
خصوصیات تومور ملانوم که در تعیین مدیریت بعدی و پیش­ آگهی مهم هستند شامل ضامت تومور، زخمی شدن، متاستاز به غدد لنفاوی، و متاستاز دور دست می­باشد. دو سیستم جهت تعیین عمق تهاجم به ­کار می­رود که خطر متاستاز را پیش ­بینی می­کند و پهنای مارژین مورد نیاز برای اکسیزیون مجدد را تعیین می­کند.
 سیستم Breslow ضخامت تومور را با واحد mm از لایۀ گرانولار اپیدرمیس تا عمیق­ترین نقطۀ رشد عمودی در نظر می­گیرد. این سیستم اجازه ارزیابی قابل مشاهده و مقایسۀ راحت ­تر را در میان پاتولوژیست­ ها فراهم می­­کند.
سیستم Clark  برای مرحله ­بندی ملانوم اولیه برپایه سطح تهاجم هیستولوژیک تومور استوار است.

 Level 1 یا ملانوما درجا (in situ) شامل ملانومای محدود به اپیدرمیس است،
 level 2 شامل تهاجم به درم پاپیلری است،
 level3 شامل تهاجم به جانکشن درم پاپیلری ورتیکولار است،
 level 4 شامل تهاجم به درم رتیکولار است،
 level5 شامل تهاجم عمقی به چربی  زیرجلدی است.
 نقص سیستم Clark اینست که پاتولوژیست­ ها ممکن است در تعیین و تفسیر سطح تهاجم تفاوت داشته باشند. علاو­ه ­براین، سطح Clark فقط برای مرحله­ بندی تومورهایی که ضخامت آنها کمتر از mm 0/1 است (<1/0 mm) به کار می­رود.
سیستم AJCC TNM اطلاعات سیستم Breslow را به کار می­گیرد، همچنین اینکه ضایعه زخمی هست را در نظر می­گیرد و اطلاعات دربارۀ وضعیت غدد لنفاوی و متاستازهای دور دست را نیز اضافه می­کند تا یک سیستم مرحله ­بندی قابل فهم را تأمین کند.
ملانوم بدخیم می­تواند از هر دو روش لنفاوی و خونی انتشار پیدا کند. گسترش لنفاوی می­تواند از نظر بالینی بصورت متاستازهای in- transit یا بصورت غدد لنفاوی ناحیه ­ای بزرگ شده بروز پیدا کند. متاستازهای in- transit وقتی که سلول­های ملانوما بین تومور اولیه و غدد لنفاوی ناحیه­ ای گیرافتاده می­­شوند و یک ناحیه متاستاز زیرجلدی در فاصلۀ بیشتر از 3 سانتی­متر از تومور اولیه ایجاد می­کنند، اطلاق می­شود. متاستازهای دور دست ناشی از ملانوم اکثراً در پوست، بافت زیرجلدی و غدد لنفاوی دور دست اتفاق می­افتد. ریه، مغز، کبد و استخوان­ مکان­ های کمتر شایع هستند و نشانه پیش ­آگهی بدتری هستند.​​​​​​​