​جراحی
اندیکاسیون­ های جراحی در پانکراتیت حاد شامل، جراحی­ هایی که برای پیشگیری از اپیزودهای بعدی پانکراتیت و آنهایی که برای رسیدگی به عوارض لوکال اطراف پانکراس انجام می­شوند.
نکته :  بیماران با پانکراتیت خفیف یا متوسط ناشی از کله ­لیتیازیس باید در طی همان بستری و پس از بهبودی علائم تحت کله­ سیستکتومی قرار گیرند.
کله­ سیستکومی برای پانکراتیت صفراوی خطر ایجاد حمله بعدی پانکراتیت را از حدود 50% به حدود 5% می­رساند. اما خود حمله­ ی پانکراتیت را تحت­ تأثیر یا تغییر یا تشدید نمی­کند.
نکته :  اگر تصویربرداری یا یافته­ های آزمایشگاهی کلدوکولیتیازیس را مطرح کنند یا اگر بیمار کلانژیت حاد ascending  را نشان دهد، ERCP و اسفنکتروتومی و خارج کردن سنگ کلدوک (CBD) باید پیش از جراحی انجام شود.
نکته :  در بیماران با پانکراتیت شدید، کله­ سیستکتومی زودرس به­ علت مورتالیتی و موربیدیتی این پروسیجر در این بیماران بدحال نباید انجام شود و این حقیقت وجود دارد که این جراحی در این مرحله تغییری در سیر پانکراتیت نمی­گذارد.
نکته :  ERCP و اسفنکتروتومی و خارج کردن سنگ فقط در بیماران با پانکراتیت شدید و سنگ گیرافتاده در آمپول واتر که باکلانژیت یا افزایش پایدار آمیلاز بروز می­کنند، معقول می­باشد. این بیماران پس از ERCP و اسفنکترتومی و بهبودی از پانکراتیت باید قبل از جراحی کله­ سیستکتومی یک دوره ریکاوری را داشته باشند.
مداخلات جراحی زودرس در بیماران با پانکراتیت نکروزان استریل خطرات زیادی را به همراه دارد و بنابراین، تمام تلاش برای پیشگیری از جراحی در نکروز استریل تا حداقل 2 تا 3 هفته بعد از پیدایش باید انجام شود،
سوال : اندیکاسیون های نکروزکتومی در پانکراتیت کدامند ؟
اندیکاسیون­ های نکروزکتومی پانکراس برای بیماری غیرعفونی شامل درد پایدار، انسداد صفراوی یا روده­ ای، و یا نشانه­ های مداوم SIRS می­ باشد. فقط وقتی نکروز عفونی پانکراس یا عوارض جراحی در سایر ارگان­ ها  وجود دارد، باید اقدام به مداخلات جراحی شود.