· تشخیص و درجه ­بندی
- برای غربالگری و بررسی هتروژنیستی، نکروز یا نامنظمی مارژین از سونوگرافی می­توان استفاده کرد.
- فیلم رادیولوژی اولیه (X-Ray) جهت ارزیابی اولیه تومورهای استخوان و مفاصل و بررسی تخریب استخوان مناسب می­باشد.
- وقتی بیماری با توده مشکوک از نظر بالینی، مراجعه می­کند، تصویربرداری مناسب و مطالعه درجه تومور برای تعیین گسترش موضعی تومور و متاستاز انجام می­شود.
- MRI جهت ارزیابی توده بافت نرم اندام­ ها، توراکس، سر و گردن مناسب است. در حالیکه CT اسکن برای مشخیص کردن رتروپریتوئن و سارکوم احشایی استفاده می­شود .
 
نکته :  PET و PET/CT جهت ارزیابی اولیه بیماران با توده بافت نرم توصیه نمی­شود. مگر در بیماران با نوروفیبروماتور که به MPNST مشکوک باشیم.
- توده مشکوک تحت بیوپسی Core قرار می­گیرد. البته پس از بررسی و بحث در یک گروه شامل تخصص ­های مختلف در مورد اینکه بیوپسی باید از جای درست و زنده تومور تهیه گردد.
نکته :  FNA بعنوان وسیله تشخیص اولیه توصیه نمی­گردد چون با این روش بافت کافی برای ارزیابی هیستولوژی و درجه ­بندی تومور بدست نمی ­آید.
برای تومورهای توراکس، شکم و لگن یا تومورهای عمیق اندام­ ها بیوپسی تحت گاید اندوسکوپی یا بیوپسی با هدایت تصویربرداری لازم می­باشد و توصیه می­شود جهت رد کردن هتروژنیستی تومور و اطمینان از امکان انجام بررسی­ های ایمونو هیستولوژیک بیوپسی ­های متعدد تهیه گردد. براساس راهنمای NCCN در صورتیکه با  بیوپسی Core بافت کافی بدست نیاید، از بیوپسی باز در سطح آگزیال استفاده خواهد شد و با کمترین دستکاری و هموستاز مناسب انجام شود.
توجه :  در مورد ضایعات سطحی و کوچک (≤ 5cm) و بخوبی تمایز یافته[1]، برداشتن تومور با یک حاشیه مناسب و کافی از بافت نرمال اطرافش کفایت می­کند. در سایر تومورها قبل از جراحی قطعی نیاز به بررسی و تصمیم­گیری در یک مجموعه گروه تخصصی می­باشد. تا اجزاء درمان قبل از جراحی قطعی، توسط تیم [تومور بورد] چند تخصصی تعیین شود.
با استفاده از رنگ ­آمیزی ایمونوهیستوکمیکال (immunohistochemical) پاتولوژیست می­تواند بصورت دقیق نوع بافت­شناسی تومور را تعیین کند. بعنوان مثال میوژنین می­تواند، بخش عضلانی نابالغ رابدومیوسارکوم را مشخص نماید. در حالیکه CD31 اندوتلیوم عروق آنژیوسارکوم را مشخص می­کند. ارزیابی مولکولی برای مشخص کردن بخش غیر نرمال ژن­ های STSهای خاص مورد استفاده قرار می­گیرد. مشخص شدن زیرمجموعه بافت­شناسی STS آن را در طبقه ­بندی بدون متاستاز و محدود و یا با متاستاز قرار می­دهد.
نکته : متاستاز لنفاوزی در سارکوم شایع نیست، در کمتر از 5% موارد اتفاق می­افتد بجز زیرمجموعه ­های بافت­شناسی مانند سارکوم اپی­تلیوئید، رابدومیوسارکوم، سارکوم سلول روشن[2]، آنژیوسارکوم.
- تومورهای متاستاتیک، از طریق خون انتشار یافته و ابتدا ریه را درگیر می­کنند باوجود اینکه در نوع پیشرفته متاستاز زیرجلد ناشایع نیست. در آخرین مراحل بیماری سارکوم داخل ورتروپریتوئن، متاستاز کبدی و سارکو ماتوز نهایی (ندول­ های تومور سارکوم که در حفره پریتوئن منتشر شده) شایع می ­باشد.
- سارکوم نیز مانند سایر کانسرها تحت طبقه­ بندی AJCC قرار می­گیرد. رفتار بالینی بیشتر سارکوم­ ها شبیه هم می­باشد و تشخیص آنها براساس جایگاه آناتومیک، درجه و سایز تومور می­باشد.
ضایعات کوچک­تر (≤ 5cm T1) پیش­ آگهی بهتری دارند. درجه تومور اطلاعات مهمی در مورد پیش ­آگهی به ما می­دهد که تومورهای با درجه بالا احتمال پخش شدن و عود بیشتری دارند.
نکته :  قبل از انجام جراحی قطعی باید از نظر متاستاز بررسی لازم انجام شود. برای بررسی متاستاز ریوی، انجام CTscan قفسه­ سینه توصیه می­شود. به ­دلیل تمایل لیپوسارکوم میکسوئیدی و تومور سلول گرد (راند سل) به متاستاز شکمی و رتروریتوئن، CTscan شکم و لگن در این تومورها توصیه می­شود.

[1] - well – differentiated
[2] - Clear Cell Sarcoma

​​​​​​​