عوارض شایع پس از برداشت ریوی
به ­نظر می­رسد پس از عمل، راه­ اندازی زودهنگام بیمار و باز شدن کامل ریه­ ها روی بهبودی اثر مطلوبی دارد. بیماران حوالی عمل به ضد دردهای گوناگونی نیاز دارند. روش ­هایی که به ­نظر می­رسد کمک کننده باشند شامل بلوک بین دنده ­ای موضعی، بی­دردی اپیدورال، مخدرهای سیستمیک، به­ ویژه آنها که توسط بیمار کنترل می­شوند (PCA) هستند.

نکته : شایع­ترین عارضه پس از جراحی ریه ، آتلکتازی است. بی­دردی کافی و اسپیرومتری تشویقی می­توانند در جلوگیری از آن کمک کننده باشند.
تکنیک ­ها و روش ­های جراحی جدیدتر

جراحی کاهنده ریه
جراحی کاهنده ریه روش جدیدی است که در آن بخش ریوی حاوی بول در بیماران با آمفیزم شدید برداشته می­شود. برای بیماران انتخابی، جراحی کاهنده ریه به ­عنوان جایگزین پیوند ریه در نظر گرفته می­شود.

جراحی توراکوسکوپیک
به ­عنوان VATS شناخته می­شود، روش تشخیصی و درمانی است. همچنین VATS اجازه تشخیص دقیق از طریق نمونه­ برداری مستقیم را می­دهد. گرچه، اندازه ضایعه و وجود چسبندگی­ ها ممکن است سودمندی این روش را محدود کند. بیمارانی که تحت عمل جراحی VATS قرار می­گیرند باید آمادگی برای توراکوتومی باز را، که درصورت بروز خونریزی یا ناتوانی جراحی در رسیدن به اهداف جراحی لازم است، داشته باشند. توراکوسکوپی و جراحی­ های تشخیصی یا درمانی در حوزه ­های زیر انجام گرفته ­اند:
​​​​​​​
(1) بیماری ­های پلور: دبریدمان و دکورتیکاسیون با کمک ویدئو، پلورودز، و بیوپسی پلور
(2) بیماری­ های پارانشیمی: بیوپسی ریه، مدیریت پنوموتوراکس خودبه ­خودی، و مدیریت بیماری بولوس
(3) ندول ­های پولمونری: بررسی ندول ریوی منفرد نامشخص (اگر در دسترس است). همچنین درمان قطعی سرطان ریه، لوبکتومی­ های از طریق VATS انجام شده است.
(4) اعمال مدیاستینال: بررسی ضایعات اولیه مدیاستن (تیکتومی، نمونه ­برداری از توده­ های مدیاستینال برداشت کیست­ های برونکوژنیک یا مردی)
(5) سمپاتکتومی توراسیک برای تعریق بیش­ ازحد (هیپر هیدروزیس)
 ​​​​​​​