​ارزیابی تومور های نورواندوکرین پانکراس:
نکته : تمام بیماران PNETs باید برای تعیین محل و امکان قابلیت رزکسیون و ارزیابی از جهت بیماری متاستاتیک تحت CT و MRI قرار بگیرند.
 تومورهای عملکردی اغلب به علت علایم بالینی ناشی از تولید بیش­ ازحد هورمون زودتر از تومورهای غیرعملکردی تظاهر می ­یابند و بنابراین کوچکتر می ­باشند و تصویربرداری­شان دشوارتر می ­باشد. از نظر رادیولوژیک، اغلب PNETs شبیه ضایعات هیپروسکولار solid می ­باشند. بدخیمی با وجود کلسیفیکاسیون، نکروز، و تهاجم به ساختارهای رتروپریتونئال در تصویربرداری مطرح می­شود. EUS در شناسایی ضایعات کوچک پانکراس کمک کننده می­باشند.
نکته : هرگاه شک به  انسولینوما باشد و CT و MRI و EUS در شناسایی محل ناتوان باشند می­توان از تحریک کلسیم شریان انتخابی و نمونه ­برداری از ورید هپاتیک  استفاده نمود.
توجه : سلول­های انسولینوما در پاسخ به تحریک کلسیم، انسولین ترشح می ­کنند.
توجه :  سونوگرافی حین جراحی نیز می­تواند در ترکیب با نمونه برداری از ورید هپاتیک برای شناسایی ضایعات کمک کننده باشد.
توجه : سینتی گرافی سوماتواستاتین[1] (octreoscan) نیز باید برای تمام بیماران PNETs به جز انسولینوما انجام می شود. اکترواسکن همچنین برای ارزیابی متاستاز در PNET بسیار مفید می­باشد.
توجه : PET مکمل اکترواسکن می­باشد.
 اگر تمام  مطالعات گفته شده در شناسایی محل گاسترینوما شکست بخورند، تست تزریق Secretagogue  شریان انتخابی با تزریق شریانی کلسیم یا سکرتین مشابه تست نمونه برداری وریدی برای اندازه­گیری سطح گاسترین در شاخه­ های وریدی برای لوکالیزه کردن گاسترینوما در یک محل خاص در بیمار کمک کننده­ می­باشند.
 

[1] - Somatostatin Scintigraphy