ارزیابی تومور های نورواندوکرین پانکراس:
نکته : تمام بیماران PNETs باید برای تعیین محل و امکان قابلیت رزکسیون و ارزیابی از جهت بیماری متاستاتیک تحت CT و MRI قرار بگیرند.
تومورهای عملکردی اغلب به علت علایم بالینی ناشی از تولید بیش ازحد هورمون زودتر از تومورهای غیرعملکردی تظاهر می یابند و بنابراین کوچکتر می باشند و تصویربرداریشان دشوارتر می باشد. از نظر رادیولوژیک، اغلب PNETs شبیه ضایعات هیپروسکولار solid می باشند. بدخیمی با وجود کلسیفیکاسیون، نکروز، و تهاجم به ساختارهای رتروپریتونئال در تصویربرداری مطرح میشود. EUS در شناسایی ضایعات کوچک پانکراس کمک کننده میباشند.
نکته : هرگاه شک به انسولینوما باشد و CT و MRI و EUS در شناسایی محل ناتوان باشند میتوان از تحریک کلسیم شریان انتخابی و نمونه برداری از ورید هپاتیک استفاده نمود.
توجه : سلولهای انسولینوما در پاسخ به تحریک کلسیم، انسولین ترشح می کنند.
توجه : سونوگرافی حین جراحی نیز میتواند در ترکیب با نمونه برداری از ورید هپاتیک برای شناسایی ضایعات کمک کننده باشد.
توجه : سینتی گرافی سوماتواستاتین[1] (octreoscan) نیز باید برای تمام بیماران PNETs به جز انسولینوما انجام می شود. اکترواسکن همچنین برای ارزیابی متاستاز در PNET بسیار مفید میباشد.
توجه : PET مکمل اکترواسکن میباشد.
اگر تمام مطالعات گفته شده در شناسایی محل گاسترینوما شکست بخورند، تست تزریق Secretagogue شریان انتخابی با تزریق شریانی کلسیم یا سکرتین مشابه تست نمونه برداری وریدی برای اندازهگیری سطح گاسترین در شاخه های وریدی برای لوکالیزه کردن گاسترینوما در یک محل خاص در بیمار کمک کننده میباشند.
[1] - Somatostatin Scintigraphy