​کارسینوم ­های قشری آدرنال
 50 تا 70% بیماران با بیماری متاستاتیک مراجعه می­کنند. پیش ­آگهی بد مربوط به مرحله پیشرفته بیماری[1] و برداشتن جراحی ناکامل است و همچنین بحثی در مورد خصوصیات پیش­ آگهی مربوط به درجه تومور[2]، افزایش ترشح هورمونی، سن، جنس و سایز تومور وجود دارد.
بیشتر این سرطان­ها، بزرگ، اغلب بیش از 60 سانتی­متر کپسول­دار[3]، ترد و شکننده[4]، حاوی نکروز وسیع مرکزی و خونریزی دهنده هستند. افتراق خوش­ خیمی از بدخیمی در غده آدرنال براساس معیارهای سلولی، بسیار سخت است. تهاجم کپسولی یا تهاجم به عروق (وریدها) و متاستاز دور دست بیشترین معیارهای قابل اعتماد جهت مطرح کردن بدخیمی هستند. به­ هرحال نکروز تومورال، خونریزی داخل تومور، پلئومورفیسم سلولی و هسته­ ای قابل ­توجه و وجود شکل­ های زیاد میتوتیک در هر فیلد میکروسکوپ هم به­ شدت از تشخیص کارسینوم قشری فوق­ کلیوی (ACC[5]) حمایت می­کنند.
 
تظاهرات بالینی:
بیش از 50% بیماران با کارسینوم قشری فوق ­کلیوی با علایم سندرم کوشینگ تظاهر دارند. 15% بیماران با ایجاد صفات ثانویه زنانه در مرد یا مردانه در زن[6] تظاهر دارند و یا کارسینوم ­هایی هستندکه فقط آلدوسترون ترشح می­کنند و 10% تومورها، فعالیت هورمونی­شان فقط در ارزیابی­ های بیوشیمیایی مشخص می­شود. به­ هرحال بیشتر موارد، این سرطان به ­صورت اتفاقی در تصویربرداری یافت می­شود. توده شکمی یافته شایعی است. خانم­ها با تومورهایی که علایم ثانویه مردانه ایجاد می­کنند[7]، با علایم پرمویی[8]، طاس شدن موهای ناحیه تمپورال[9]، افزایش حجم عضلانی و قطع خونریزی قاعدگی تظاهر دارند. در پسر بچه­ ها علایم بلوغ زودرس تظاهر می­کند. در مردان تومورهایی که علایم ثانویه جنسی ایجاد می­کنند با ژنیکوماستی (بزرگ شدن برست­ها)، آتروفی بیضه­ ها، کاهش میل جنسی و ناتوانی جنسی تظاهر پیدا می­کنند.
 
تشخیص:
CT اسکن مدالیتی انتخابی تشخیصی ضایعات آدرنال است. یافته ­هایی که در تصویربرداری CT اسکن به نفع کارسینوم بودن توده آدرنال است عبارتند از: سایز بزرگ، حاشیه­ های نامنظم، ناهمگون بودن[10]، شواهد نکروز مرکزی، کلسیفیکاسیون­ های نقطه ­ای[11]، لنفادنوپاتی ناحیه­ای، تهاجم به احشاء مجاور و وجود متاستاز. کارسینوم­ های قشری فوق ­کلیوی تمایل دارند که از طریق وریدآدرنال نیز گسترش پیدا کنند.
درمان:
درمان انتخابی شامل برداشتن کامل کل تومور با جراحی است. برداشتن جراحی در 80% موارد امکانپذیر است. اگر بیماران با مراحل ابتدایی بیماری مراجعه کردند، آدرنالکتومی و برداشتن کامل لنف­نودهای ناحیه ­ای درگیر، باید انجام شود. اگر تهاجم موضعی یا تهاجم Visceral وجود داشت، باید کلیه همان طرف برداشته شود و برداشتن ساختارهای مجاور و همچنین متاستازهای کبدی هم باید صورت گیرد. در مواردی ­که قبل از جراحی، شک تشخیصی به کارسینوم وجود دارد، آدرنالکتومی باز[12] (ونه لاپاراسکوپی) رویکرد ارجح جراحی توصیه شده است. در مطالعات انجام شده، میزان عود و بقای طولانی­ مدت در روش ­های جراحی انکولوژی نسبت به روش ­های جراحی لاپاراسکوپیک به وضوح بهبود داشته است، بنابراین روش­های باز جراحی توصیه می­شود.پیش­ آگهی کلی این کارسینوم­ها بسیار بد است.

[1] - advanced- Stage
[2] - Tumor - grade
[3] - encapsulated
[4] - Friable
[5] - Adrenal Cortical Carcinoma
[6] - Virillization and feminization
[7] - Virilizing tumors
[8] - hirsutism
[9] - Temporal balding
[10] - heterogenity
[11] -Stippled calcification
[12] - Open adrenalectomy