​کانسر کیسۀ­ صفرا
کانسر کیسۀ­ صفرا شایعترین کانسر سیستم صفراوی و ششمین کانسر شایع سیستم گوارشی می­باشد. پیک شروع در دهۀ 7 زندگی به نسبت 3 به 1 در خانم­ ها به آقایان می­ باشد. تعدادی ریسک فاکتور جهت کانسر کیسۀ­صفرا  وجود دارد. سنگ صفراوی شایعترین ریسک فاکتور می­باشد. 75% بیماران با کانسر کیسۀ­صفرا کوله ­لیتیازیس داشته­ اند. بیماران با پولیپ 5/1سانتی­متر یا بزرگتر شیوع 46% تا 70% کانسر را دارند. در 10% بیماران با کانسر کیسۀ­صفرا در محل اتصال پانکراس و سیستم صفراوی آنومالی دیده شده است. ریسک فاکتور دیگری برای کانسر کیسۀ­صفرا کیسۀ­صفرای Porcelain (کلسیفیکاسیون دیوارۀ کیسۀ­صفرا) یا کیسه ­صفرای چینی می­باشد. کارسینوم همراه با کیسۀ­صفرا Porcelain در حدود 20% بیماران دیده شده است.
نکته : کوله ­سیستکتومی پروفیلاکتیک برای یافته کلسیفیکاسیون دیوارۀ کیسۀ­صفرا در تصویربرداری­ ها توصیه می­شود.
 سایر ریسک فاکتورها شامل کلانژیت اسکلروزان اولیه، عفونت کیسۀ­صفرا با اشریشیاکلی و/ یا گونه­ های سالمونلا و مواجهه با سموم و حلال­ های صنعتی می ­باشد.
30% تومورها به صورت اتفاقی در حین کوله سیسیتکتومی تشخیص داده می­شوند و کانسر در 3/0 تا 1 درصد تمام نمونه­ های کوله­ سیستکتومی کشف می­شود. علایم در مراحل اولیه بیماری معمولاً به علت سنگ صفراوی می­باشد تا خود کانسر. شایعترین علامت درد RUQ مشابه اپیزودهای قبلی کولیک صفراوی می­باشد ولی درد مداوم­تر است. بیماران در مراحل پیشرفته ­تر بیماری درد مبهم RUQ، کاهش وزن، ضعف و بی­حالی دارند. زردی در 50% بیماران دیده می­شود. زیرا این نئوپلاسم­ ها سریعاً از طریق تهاجم مستقیم به کبد و تهاجم به ساختارهای مجاور در پورتاهپاتیس و متاستاز به لنف­نودهای ناحیه ­ای سبب زردی انسدادی خواهند شد.
در معاینۀ فیزیکی توده­ در RUQ لمس می­شود که به علت کوله ­سیستیت حاد همزمان،  ممکن است تشخیص داده نشود.
یافته ­های سونوگرافی مطرح کنندۀ نئوپلاسم شامل افزایش ضخامت یا نامنظم بودن جدار کیسۀ­صفرا، یک تودۀ پولیپوئید یا کلسیفیکاسیون جدار کیسۀ­صفرا مطرح کننده کیسه­ صفرای Porcelain می­باشد. CT Scan و MRCP به دقت گسترش بیماری را نشان می­دهند و جهت بررسی متاستاز کمک کننده هستند.
1- آدنوکارسینوم محدود به مخاط معمولاً بعد از کوله ­سیستکتومی لاپاراسکوپیک تشخیص داده می­شود. کوله سیستکتومی به تنهایی با حاشیه منفی (شامل حاشیه مجرای سیستیک) درمان کافی می­باشد. بیماران با شک به کانسر کیسۀ­صفرا قبل از عمل، باید تحت کوله­ سیستکتومی باز قرار گیرند.
2-  توده­ های بزرگتر که به داخل پارانشیم کبد دست­اندازی کرده ­اند  با برداشتن وج کبد در ناحیۀ بستر کیسۀ­صفرا  و لنفادنکتومی منطقه­ ای درمان می­شوند.
3- تومورهای پیشرفته ممکن است نیاز به برداشتن قسمت­ های بیشتری از کبد داشته باشند. لنفادنکتومی پورتاهپاتیس قوانین لنفادنکتومی ­های سایر نواحی شکم را به علت نزدیکی به ساختارهای حیاتی و نداشتن مزانتر متحرک تبعیت نمی­کند.